پیشنهاد یک دانشگاه چینی مبنی بر مدیریت دامنه های اینترنتی با استفاده از بلاک چین

نوشته شده توسط:امیر سلامی در | ۱۶ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۶:۰۹ | ۰ دیدگاه

یک دانشگاه بزرگ در چین، پیشنهاد جدیدی مبنی بر استفاده از فناوری بلاک چین مطرح کرده است. بر اساس این پیشنهاد جدید، بلاک چین می‌تواند به‌عنوان یک راه‌حل بهتر در مدیریت نام دامنه بکار گرفته شود.

روز پنجشنبه، اداره ثبت اختراع و نشان تجاری ایالات‌متحده آمریکا از دریافت یک درخواست جدید در خصوص امتیازنامه‌های مرتبط با بلاک چین خبر داد. این درخواست جدید توسط دانشگاه پکینگ در شنژن چین به اداره ثبت اختراع و نشان تجاری ایالات‌متحده تسلیم‌شده است. در حال حاضر این دانشگاه مشغول بررسی این است که مدل کنسرسیوم بلاک چین چگونه می‌تواند میزان امنیت و بهره‌وری را در مدیریت دامنه‌های سطح بالا (tlD) بهبود بخشد.

سیستم استاندارد فعلی که برای مدیریت نام دامنه‌های اینترنتی استفاده می‌شود، مبتنی بر یک سیستم توزیع‌شده است. بنا بر ادعایی که از سوی دانشگاه پکینگ مطرح شد، در این سیستم یکسری مشکلات فنی وجود دارد.

برای نمونه، توزیع فعلی روت سرورها در سراسر جهان به‌صورت غیریکنواخت است. درنتیجه، درخواست پکینگ به شرح زیر است:

کاربران اینترنت در آسیا از سرعت جستجوی نام دامنه (domain name resolution speed) پایین‌تری نسبت به کاربران آمریکای شمالی بهره‌مند هستند، اختلال عملکرد یکی از روت سرورهای نام (root name server) در آسیا، بر درخواست‌های سرعت جستجوی نام دامنه تأثیرگذار است. این مشکل قطعاً به اعتبار سرعت جستجوی نام دامنه‌های آسیایی نیز لطمه وارد می‌کند.

توضیح مترجم: به مدت‌زمان پیدا کردن IP مربوط به یک نام دامنه، (domain name resolution speed) گفته می‌شود.

بر اساس آنچه در متن این درخواست قیدشده، «نوآوری» بلاک چین داده‌ها را به شیوه‌ای «توزیع‌شده و غیرقابل تغییر» به اشتراک می‌گذارد. بنابراین «اشخاص و نهادهای مورد اعتماد» می‌توانند به اطلاعات موجود در بلاک چین دسترسی پیدا کنند و برای ذخیره روابط میان نام دامنه سطح بالا و زیر دامنه، یک پایگاه داده مبنا مرتبط ایجاد کند.

درنتیجه، می‌توان جهت اطمینان از سرعت دسترسی به اینترنت، در هر منطقه سرور نام دامنه ایجاد کرد؛ بدون آنکه محدودیتی از سوی سایر نهادها اعمال بشود.

پیشنهاد یک دانشگاه چینی مبنی بر مدیریت دامنه های اینترنتی با استفاده از بلاک چین

سیستم پیشنهادی که از آن نام‌برده شد، سیستم نام دامنه را نیز به دو لایه تقسیم می‌کند، هر لایه به یک سیستم نام زیر دامنه در ارتباط خواهد بود. اما ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود؛ نحوه طراحی زیر دامنه مذکور به تصمیم صاحب tld بستگی دارد. پکینگ در ادامه نوشته است که این سیستم نام زیر دامنه (sub-domain name system) می‌تواند مطابق با میل و نظر مؤسسات به دو گونه متمرکز و غیرمتمرکز طراحی بشود.

یکی دیگر از مزایای این سیستم، توزیع‌شده بودن آن در میان نودهاست؛ این ویژگی باعث می‌شود که هیچ گروه کوچک یا کنسرسیومی نتواند تمام فرایند را تحت کنترل بگیرد. با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال در معرض وقوع حملات ۵۱ درصدی قرار دارند، امنیت شبکه از طریق فرایند اثبات انجام کار تأمین می‌شود. (طی فرایند اثبات انجام کار تنها نودهای «معتبر» قادر به انجام فعالیت‌اند). حمله ۵۱ درصدی اشاره به زمانی دارد که مثلاً یک ماینر کنترل بیش از نیمی از شبکه را در دست گرفته و تراکنش‌ها را به نفع خود از نو بنویسد. اما طبق این درخواست جدید، ماینرها برای حفظ امنیت سیستم پیشنهادشده، احتیاجی به فرایند اثبات انجام کار نخواهند داشت.

این تیم در ادامه مدعی شده است که سیستم پیشنهادشده کاملاً با فضای فعلی اینترنت سازگار است و درعین‌حال مکانیسم اجماع دقیق‌تر و کارآمدتری را به ارمغان می‌آورد. همچنین یک ساختار لایه‌ای را ارائه می‌دهد که کارایی و اعتبار سیستم را تضمین می‌کند.